Brief aan mij - Tisha

In deze rubriek schrijven mensen een brief aan hun jongere zelf. Deze keer: Tisha  

Liefste,

Het liefst hou ik je even vast, zeg ik dat het leven er straks echt heel anders uitziet. Je zit in de puberteit, de beren op de weg zijn in jouw ogen monsters die alleen te verslaan zijn met brute kracht die je op dit moment nog niet in je hebt. Er zijn een aantal dingen die je leven een stuk makkelijker zouden maken op dit moment. Ik kan het weten, want ik ben jou vijf jaar later. 

Stop met ruzie maken met je ouders. Ze zijn niet tegen je, ze hebben het allerbeste met je voor. Als je met jezelf in de knoop zit, betekent niet dat je je mag afreageren op je ouders. Ze snappen niet wat er in jouw hoofd omgaat en vinden het alleen maar moeilijk om te zien dat het niet goed met je gaat. Vertel ze misschien wat meer, ze doen ongelofelijk hun best, maar dat ga je nog wel inzien.

Kleed je zoals je zelf. Trends zijn er maar voor even, jij gaat nog een hele lange tijd mee. Je hoeft geen dure jassen, Eastpack tassen of gekleurde broeken aan als je dat zelf niet wilt. Kleur buiten de lijnen, trek die rode trui, oversized shirt en printjes broek aan. Je kleren zijn een onderdeel van jou, maar ze definiëren je niet. Over 5 jaar trek je je joggingbroek nog naar school aan, dus nu is het een goed moment om te beginnen!

Durf anders te zijn. Het lijkt nu alsof je hele leven bestaat uit de middelbare school. Ik snap dat je het liefst niet anders wilt zijn, want anders is nu eenmaal niet normaal toch? Kijk naar de mensen om je heen die nu anders zijn. Je praat met je vriendinnen niet altijd even goed over ze. Maar wees nou eens eerlijk, je bent hartstikke jaloers. Jaloers op het feit dat zij het wel durven, dat ze durven te zeggen wie ze zijn, dat ze durven te zeggen wat ze voelen. Jaloezie is niet slecht, maar laat deze mensen in hun waarde

Wees niet bang om te vertellen wie je echt bent. Als jij anders naar een meisje kijkt dan je vriendinnen, betekent niet meteen dat ze je raar aankijken. Je kunt je nog prima bij ze omkleden, zonder dat ze denken dat jij naar ze kijkt als een lustobject. Praat erover, want dan kom je erachter dat je niet de enige bent met dit soort gevoelens. Gedurende deze 5 jaar ga je merken dat je niet de enige bent, er zijn genoeg mensen “zoals jij”, mensen die anders zijn. Anders klinkt in je hoofd nu heel negatief, maar anders is goed. Het leven zou hartstikke saai zijn als er nooit iemand out-of-the-box zou denken. 

Als laatste wil ik je meegeven dat je van jezelf moet houden. Je bent sociaal, creatief, spontaan, enthousiast en behulpzaam. Kijk naar de mooie punten van jezelf, ze kleuren je. Kijk niet naar de slechte dingen, je wordt er bere-onzeker van. Leef in het hier en nu, je blijft namelijk niet voor altijd jong. Ga er op uit, dans de hele nacht door, kom soms te laat thuis, rook eens stiekem een sigaret en knipoog verleidelijk naar de barman in de hoop dat hij de zestienjarige jij een biertje geeft. Johan Cruijf zei ooit: “je moet schieten, anders kun je niet winnen” en aangezien je elk weekend met je vader voor de buis Ajax zit te kijken, lijkt dit me een mooi motto om aan vast te houden. 

Liefste, blijf wie je bent want er is niks mooiers dan dat! 

p.s. dat wiskunde-examen waar je nu al 5 jaar tegenop kijkt, ga je na bloed, zweet en heel. veel. tranen halen met een 5.7. Probeer eens je opdrachten te maken, dan hou je het bij bloed, zweet en misschien wat minder tranen. 


Ook een verhaal voor je jongere zelf? Neem contact op via de buttons aan de rechterzijde.