Zeven regenboogouderen gingen donderdagmiddag 17 oktober onder leiding van Herman Sieben in het Westerveldse bos op zoek naar paddenstoelen.
Herman vertelde als eerste dat je een paddenstoel kunt vergelijken met een appel. Een appel is het vruchtlichaam van de appelboom. Een paddenstoel is het vruchtlichaam van schimmels in de aarde of in hout.
Bloedsteelmycena
Als we van de parkeerplaats twee meter een bosje inlopen, zien we een boomstronk waar vier soorten paddenstoelen opstaan. De soort die de meeste indruk op ons maakt, is een groepje bloedsteelmycena’s. Herman plukt er één, drukt op het steeltje waardoor er een rode vloeistof uitkomt, vergelijkbaar met bloed.
Drie soorten paddenstoelen
Er zijn drie soorten paddenstoelen, vertelt Herman. De opruimers: die ruimen het dode organische materiaal op, zoals hout. Paddenstoelen die in symbiose leven bijvoorbeeld met levende bomen. De paddenstoelen en de bomen profiteren van elkaar. En paddenstoelen die levend materiaal doden.
Daarna ziet Herman iets op een boomschors. Hij tilt de boomschors op en daaronder staat een leger aan paddenstoelen: de franjehoed. Prachtig.
Iemand van ons vindt vervolgens een ander stukje boomschors. Met daarop hele kleine witte mycena’s. Een heel mooi kunstwerkje.
Melkzwam
Op een ander plekje zien we een melkzwam. Die naam dankt deze zwam een de witte vloeistof die in de lamellen te zien is. We leren dat de onderkant van de hoed bestaat uit lamellen of buisjes. Een eekhoorntjesbrood (die we helaas niet ontdekken) heeft buisjes. En de melkzwam dus lamellen. In de lamellen zitten de sporen. Herman zwaait even met de melkzwam en vertelt dat er op die manier miljoenen sporen zich door de lucht verspreiden.
Paddenstoel van het jaar
Elk jaar wordt er een paddenstoel van het jaar gekozen. Vorig jaar was dat de zwart wordende wasplaat. Deze begint met de kleuren rood/oranje en later wordt deze zwart. Tot onze grote verrassing zien we er drie bij elkaar die al helemaal zwart zijn. Een eindje verderop vinden we en vuurzwammetje. Deze hoort ook bij de familie van de wasplaten. De rode kleur is schitterend.
Rode kooltje
Als we weer richting de parkeerplaats lopen, treffen we op een boomstam nog meerdere jonge honingzwammen aan. Als ik aan Herman vertel dat ik de paddenstoel van dit jaar, het ‘rode kooltje’ nog niet heb gezien, duurt het minder dan vijf minuten voordat Herman me wijst op meerdere jonge exemplaren. Als je een beetje een paddenstoelfreak bent zoals ik, voelt dit als een gelukzalig moment om zo onverwacht meerde van deze paddenstoeltjes te zien.
Of zoals één van de deelnemers het na afloop verwoordde: “Dit was een geweldig cadeautje.”
Carlo Duinkerken