Yv & Leed

Je kunt waarschijnlijk wel raden wie vervolgens die skelter in elkaar moest zetten. Inderdaad, tante Jo!

Hey, dit is Josephine, de vrouw van Yvonne. Ik ben trans vrouw en biseksueel en kwam pas vlak voor onze bruiloft uit de kast. In deze gezamenlijke rubriek vertellen wij om en om over wat dit allemaal teweeg brengt en over ons leven samen. Deze maand vertel ik over mijn Yv en leed.

De maand begon uiteraard met het songfestival. Zelf ben ik geen liefhebber van het songfestival, Yvonne vind het wel erg leuk dus heb ik gewoon meegekeken. Persoonlijk vond ik de tussentijdse acts die speelden leuker dan het nummer van Jeangu. Wij kijken eigenlijk altijd naar Château Meiland dus we hadden de kritiek van Martien al gehoord. Daardoor kon ik eigenlijk alleen maar “broccoli” horen, haha! Er is door een vriendin van ons een groepsapp aangemaakt waarin we met een aantal andere mensen lekker commentaar konden geven en dat was wel erg gezellig.

Inmiddels ben ik een maand aan het werk. In het begin moest ik echt wennen aan weer full time werken, dat is toch wel 3 jaar geleden. Maar inmiddels heb ik mijn ritme gevonden en vind ik het toch wel leuk. De eerste weken heb ik op kantoor gewerkt en nu werk ik vanuit huis. Dat bevalt goed, ik word niet afgeleid door collega’s. Soms kan ik wel afgeleid raken door Yvonne als ze door het huis loopt maar goed, iedereen heeft er wel begrip voor als dat gebeurt.

Met het oog op onze kinderwens waren we aan het wachten tot de prikpil van Yvonne uit zou werken. Dat hadden we in februari al verwacht dus het was er tranen van geluk toen ze eindelijk weer voor het eerst ongesteld werd. Die blijdschap werd wel een beetje overschaduwd door de menstruatiepijnen die ze had, maar toch was het een feestje waard. Het realiseren van onze kinderwens komt zo weer een stapje dichterbij.

Op Tweede Pinksterdag hebben we wederom de pizzarette van mijn moeder geleend om bij mijn schoonouders te gaan eten. Wij hebben grotendeels voor de ingrediënten gezorgd en het was een groot succes. We hebben een gezellige avond gehad en het eten was erg lekker. Mijn schoonvader vond het zelfs zo leuk dat hij gelijk een eigen pizzarette heeft aangeschaft!

Nu de pc van Yvonne helemaal af is, heb ik voor mezelf een pc gebouwd. Een pc met waterkoeling, dit betekent dat de standaard ventilatoren zijn vervangen door een koelsysteem met water. Ik heb dit wel eerder gedaan, maar dit is wel de eerste keer dat ik met harde buizen heb gewerkt en dat vond ik wel spannend. Er is zeker ruimte voor verbetering maar ondanks dat ben ik toch wel trots op het resultaat.

Yvonne heeft weer een operatie gehad, deze keer aan haar andere oksel. Vorige keer was het haar rechter oksel, deze keer de linker. Deze keer heeft haar arts van te voren pijnstillers voorgeschreven omdat ze er de vorige keer zo’n pijn aan had. De operatie zelf was deze keer pijnlijker en ze maakte zelf nog het grapje dat dit hopelijk zou betekenen dat het herstel sneller zou gaan. Nou die vlieger ging dus niet op. Ze heeft veel pijn gehad en bij het verschonen van het verband heeft ze zelfs per ongeluk haar huid kapot getrokken waardoor haar oksel nu allemaal wondjes bevat. Het begint nu gelukkig te genezen want ik vind het moeilijk om zo machteloos te zijn als mijn vrouw pijn heeft.

Ons neefje en nichtje zijn een paar dagen geleden vier jaar geworden, wat gaat dat toch altijd snel. Hun oudere broer kwam met het idee om voor hun verjaardag gezamenlijk een skelter te kopen en dat vonden wij eigenlijk wel een leuk idee. Je kunt waarschijnlijk wel raden wie vervolgens die skelter in elkaar moest zetten. Inderdaad, tante Jo! Het was erg leuk om ze te zien spelen en genieten toen ze eindelijk op de skelter konden rijden.